شروط ضمن عقد

از مهم ترین مسایل مورد بررسی در حقوق مدنی مبحث عقود و تعهدات است زیرا عموما افراد در روابط شخصی و اجتماعی خودمثل خرید و فروش ها و تنظیم قراردادها و معاملات و.. با آن سروکار دارند. مبحث شروط ضمن عقد نیز از دیرباز مورد توجهفقها و حقوق دانان بوده است و پیدایش مسایل و عناصر حقوقی و قراردادها بر اهمیت آن افزوده است امروزه کمتر قراردادیاست که شرطی در ضمن آن درجه نشده باشد اصل حاکمیت اراده و ازادی قراردادی به طرفین اجازه می دهد که شرط مطلوبخویش را در قراردادها ذکر کنند. هر قراردادی که بین دو طرف معامله بسته می شود باید دارای چهار شرط باشد که به آنشرایط اساسی صحت معامله می گویند اگر یکی از این شرایط موجود نباشد صحت شروط را به صورت ایجابی ذکر نکرده استبلکه از سویی به ذکر شروط باطل (ماده ۲۳۲ قانون مدنی) پرداخته از سوی دیگر از شروط باطل و مبطل (ماده ۲۳۳ قانونمدنی) سخن گفته است این در حالی که است که در مورد قراردادها، در ماده ۱۹۰ ق.م به بیان شرایط اساسی صحت قراردادهاپرداخته است. نکته ای که در زمینه شروط مطرح می گردد چگونگی جریان شرایط اساسی معاملات در مورد شرط ضمن عقداست برخی بدلیل اینکه شرط نوعی توافق است و قانون مدنی در ماده ۱۹۰ شرایط اساسی صحت معاملات را برشمرده است اینشرایط را در شروط ضمن عقد، عقد تسری می دهند و اعتقاد دارند که شرایط ماده ۱۹۰ قانون مدنی نیز باید در مورد شرطجریان یابد. در مقابل، عده ای شروطی را که در دو ماده ۲۳۲ و ۲۳۳ نگنجد را صحیح می دانند

Keywords:

شروط ضمن عقد , قوانین موضوعه , حقوق ایران , معاملات