واکاوی »خردورزی و دانایی« در شعر ایرج میرزا با تکیه بر روانشناسی مثبت نگر

هر یک از مکاتب روانشناسی، برای زیستی سالم و بدور از تنشهای روانی شیوهنامهای دارند. سلیگمن برای رهایی از رواننژندی و رسیدن به زندگی آرام و شاد، نگرش مثبت گرایانه را ابداع کرده است. در این شیوه به جای پرداختن به بیماریها برای رسیدن به این نگاه هر فردی بایستی بیست و چهار قابلیت را کسب کند. این قابلیتها زیر شاخه شش فضیلت محسوب میشوند. شاعران به عنوان نخبگان جامعه، که دریافتهای فراتری نسبت به سایر اندیشمندان جامعه دارند، از دیرباز خود را متعهد میدانند که جامعه را بهره مند از شهود خود بکنند. هدف نوشته ی حاضر این است که همسوییهای »ایرج میرزا« را با مبانی مکتب »مثبت گرا« در موضوع »خردورزی و دانایی« بسنجد. یافتهای تحقیق مشخص میکند نگاه این شاعرچه مشابهتهایی با نظریات سلیگمن دارد. بر این اساس نگارندهبه روش تحلیلی توصیفی، به شیوه ی کتابخانه ای، با مرور دیوان شاعر و آثار سلیگمن، به گردآوری مستندات اقدام کرد. دادههای تحقیق نشان داد که در فضیلت »خردورزی و دانایی« و قابلیتهای آن، شاعر مورد مطالعه، با مولفه های همسویی تمام دارد.

Keywords:

روانشناسی مثبتگرا , سلیگمن , خردورزی و دانایی , ایرج میرزا