ارائه مدل اولویت بندی توسعه و احداث شبکه معابر شهری براساس معیارهای ترافیکی، زیست محیطی و اقتصادی با روش تحلیل سلسله مراتبی

احداث زیرساختهای مرتبط با حمل و نقل و ترافیک شهری شامل شبکه معابر شهر، تقاطعات همسطح و غیرهمسطح و تجهیزات مختلف مدیریت و کنترل ترافیکاز جمله راهکارهای بهبود وضعیت حمل و نقلی محسوب میشوند. یکی از مهمترین زیرساختهای مرتبط با حمل و نقل شهری، شبکه معابر شهری است کهدر طرحهای فرادست به ویژه طرح تفصیلی تصویب شده و در برنامه عمرانی شهرداریها قرار میگیرد. صرفنظر از نیازهای کالبدی و اجتماعی، توجه به معیارهای ترافیکی، اقتصادی و زیستمحیطی نیز در اولویت بندی گزینهها ضروری بنظر میرسد. لذا در این مقاله سعی شده است تا بر مبنای شاخصهایترافیکی، اقتصادی و زیستمحیطی، اولویت اجرایی بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی برای توسعه و احداث شبکه معابر ارائه گردد. نتایج مدل نهایی بر اساسمعیارهای لحاظ شده نشان میدهد که اول: شهر تهران نیازمند احداثبزرگراههای جدید مخصوصاً در مناطق شرقی است. دوم: احدث تونل الزاماً یکراهکار مناسب در مقابل سایر راهکارها چون تعریضیا احداث مسیر نمیباشد. سوم: در محدوده مرکزی شهر احداث معابر جدیدچندان مطلوب نمیباشد. چهارم: گزینههای احداث در مقایسه با گزینههای تعریضعمدتاً دارای اولویت بالاتری هستند.

Keywords:

اولویت بندی , احداث و توسعه معابر , فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP) معیارترافیکی , معیار زیستمحیطی