نقش واسطه ای سبک های دلبستگی مادر در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس سبک های فرزندپروری مادران دانش آموزان دیرآموز

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های دلبستگی در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس سبک های فرزندپروری مادران کودکان دیرآموز بود. پژوهش حاضر در قالب طرح توصیفی-همبستگی با معادلات ساختاری اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان دبستانی دیرآموز شهر شاهین شهر (۱۴۲ نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند که به صورت سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند، ولی تعداد ۱۰۰ نفر به پرسشنامه پاسخ گفتند که به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر، پرسشنامه های مشکلات رفتاری کانرز فرم والدین (۱۹۷۸)، سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷)، شیوه های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های رگرسیون چندگانه و معادلات ساختاری با نرم افزارهای spss۲۰ و amos۲۴ انجام شد. طبق نتایج معادلات ساختاری نقش واسطه ای سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس سبک فرزندپروری استبدادی مادران کودکان دیرآموز تایید شد. در نتیجه باید مدیران و مسئولان و مشاوران مدارسی که دانش آموز دیرآموز دارند، در موقعیت های رسیدگی به مشکلات رفتاری این کودکان نقش عوامل مرتبط با مادر در بروز این رفتارها را نیز مد نظر قرار و دراین راستا توصیه هایی به خانواده ها ارائه دهند.

Keywords:

کلمات کلیدی: سبک های دلبستگی , مشکلات رفتاری , سبک های فرزندپروری , کودکان دیرآموز.