نقد روان شناختی قتل سه وزیر، ابن بقیه، جعفر برمکی و حسنک وزیربر اساس روایت بیهقی با تاکید بر آرای فروید

یکی از غم انگیزترین روایتها در تاریخ بیهقی، مرگ وزرای ایرانی، ابن بقیه، جعفر برمکی، و حسنک وزیر است. فروید در توجیه علل رفتارهای نابهنجار در افراد را، تحت تاثیر سه مقوله نهاد، خود و فرا خود میداند. مکانیسمهای دفاعی که میتوان قتل این سه وزیر را توجیه کرد، سرکوبی، دلیل تراشی، عقده حقارت، است. بوسهل زوزنی در علت تراشی برای فراهم نمودن زمینه های قتل حسنک وزیر به او انگ قرمطی بودن میزند. خاندان عباسی به جهت احساس حقارت، موقعیت جعفر و خاندان برامکه را برای خود و ادامه حکومت خطرناک تلقی میکرده اند و در مورد ابن بقیه نیز میتوان این مکانیسم را هم در خود شخص او جویا شد که از هیچ به همه چیز رسیده بود؛ اما این نکته اساسی که چرا حاکمان، عناصر ایرانی خردمند را در جنب حاکمیت، خطری بزرگ تلقی میکردند، ضرورت تحقیق را ایجاب میکند. هر یک از این دستگاه های حکومتی از بیم قدرت سیاسی و مالی و اقبال مردم نسبت به وزرا در هراس می بودند. همچنین پارادایم سیاست ورزی نقطه مشترک همه حکومتهایی است که از تمام ابزار و منابع، تنها در جهت اهداف سیاسی خود بهره میبردند.

Keywords:

تاریخ بیهقی , نقد روانشناختی , فروید , حسنک وزیر , ابن بقیه , جعفر برمکی.