بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر کاهش استرس شغلی مهندسین در پروژه های انبوه سازی ناشی از شیوع ویروس کرونا

تحقیق حاضر از لحاظ روش تحقیق توصیفی- پیمایشی همبستگی و از لحاظ هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این تحقیق شامل مهندسین و کارشناسان ستادی و عملیاتی پروژه های انبوه ساز مشهد به تعداد ۲۰۰ نفر می باشد، حجم نمونه با کمک جدول فرمول کوکران ۱۳۲ نفر به دست آمده است، سپس با کمک نمونه گیری تصادفی پرسشنامه توزیع شده است. جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه، پرسشنامه پرسشنامه استاندارد درویش و همکاران(۱۳۹۱) و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی استفاده شده است. که هر دو پرسشنامه مذکور بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت تقسیم بندی شده اند، روایی آن به تایید استاد راهنما رسیده است و پایایی آن ها با کمک ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شده است. داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه، وارد سیستم نرم افزار SPSS گردید. برای تحلیل استنباطی متغیرها به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های مختلف آماری شامل آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق فرضیه نشان داد مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر کاهش استرس شغلی پرسنل شاغل در پروژه های انبوه سازی مشهد با توجه به شیوع ویروس کرونا منفی ۸۰ درصد تاثیر گذار بود.

Keywords:

مدیریت استراتژیک منابع انسانی , کاهش استرس شغلی , انبوه سازی , ویروس کرونا.