تاثیر هوش هیجانی بر تمایل به ترک شغل و نقش تعدیلگر حمایت سازمانی درک شده

هدف از انجام این پژوهش تاثیر هوش هیجانی بر تمایل به ترک شغل و نقش تعدیلگر حمایت سازمانی درک شده است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی، پیمایشی است. جامعه آماری کلیه ی کارکنان صندوق بیمه روستاییان و عشایر استان مازندران به تعداد ۲۰۰ نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران حداقل حجم نمونه آماری ۱۳۲ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده های اولیه از روش میدانی با ابزار پرسشنامه پنج گزینه ای لیکرت و برای گرد آوری داده های ثانویه از روش کتابخانه ای استفاده شد. اعتبار پرسشنامه از روش اعتبار محتوایی و اعتبار صوری و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید. برای آزمون فرضیه ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smartpls استفاده شد. یافته ها نشان داد هوش هیجانی بر تضاد کار- خانواده، تمایل به ترک شغل و فرسودگی شغلی تاثیر منفی معناداری دارد. تضاد کار- خانواده بر تمایل به ترک شغل و فرسودگی شغلی تاثیر مثبت معناداری دارد و فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک شغل تاثیر مثبت معناداری دارد. حمایت سازمانی درک شده بر تمایل به ترک شغل و تضاد کار- خانواده و فرسودگی شغلی تاثیر منفی معناداری دارد. همچنین حمایت سازمانی درک در تاثیر هوش هیجانی بر تضاد کار- خانواده و در تاثیر هوش هیجانی بر فرسودگی شغلی نقش تعدیلگر دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , تمایل به ترک شغل , فرسودگی شغلی , حمایت سازمانی درک شده , تضاد کار- خانواده