مطالعه و بررسی رفع تضادها ، رد و بدل کردن اطلاعات ، درک بهتر خود و رفع نیازهای اجتماعی درراستای تحقق اهداف مذکور

ما اغلب در ارتباطات خود با دیگران درصدد ارزیابی آنها برمی آییم و گاه فکر می کنیم یا باید نظرات و احساسات آنها را ردکنیم و یا به نوعی (مستقیم و غیرمستقیم) نظرات و احساسات خودمات را به آنها تحمیل نماییم. ارتباطاتی که بر پایهاین روش شکل می گیرد غالبا تداوم نمی یابد و هر دو طرف درگیر در ارتباط را دچار مشکل می سازد. ما بدین دلیل بایکدیگر ارتباط برقرار می کنیم تا از طریق آن به حل مسائل و مشکلات، رفع تضادها و تعارضات، رد و بدل کردن اطلاعات، درک بهتر خود و رفع نیازهای اجتماعی دست یابیم، در روابطی که ( ارزیابی دیگران ) عنصر اصلی آن می باشد نه تنهااهداف مذکور تحقق نمی یابد، بلکه آرامش لازم در ارتباطات انسانی نیز از بین می رود . باید به خاطر داشته باشیم همه مامی خواهیم دیگران با نظرات ما موافقت کنند و یا حداقل به افکار و احساسات ما احترام بگذارند و آنها را تایید کنند، زیرعقاید و نظرات ما برای خدمات کاملا اهمیت ندارند، اگر در ارتباط با دیگران این تصور پیش آید که به نظرات آنهااحترام نمی گذاریم، ارتباط روند مناسب و هدفمند خود را طی نمی نماید .تعارض در سازمان اجتناب ناپذیر و لزوما برای سازمان غیر ضروری نیست. تعارض می تواند خلاقیت را بیشتر و نوآوری وتغییر را ترویج دهد و یا ممکن است باعث اتلاف و تحلیل انرژی و منابع سازمان شود. برای مدیریت صحیح تعارضبایستی مدیران آن را به عنوان نیروی دائمی بشناسند و با برخورد سازنده و صحیح در جهت پویائی سازمان، آن را

Keywords:

رفع تضادها , اطلاعات , نیازهای اجتماعی , تحقق اهداف