دسته بندی فیلوژنتیکی جدایه های اشریشیاکلی به دست آمده از موارد عفونت ادراری شهرستان بجنورد به روش جدید گروه بندی کلرمونت

عفونت های ادراری (UTI) یکی بارزترین عفونت ها در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان و همچنین اشریشیاکلی شایع ترین پاتوژن و همچنین مسئول ۸۵-۵۰ درصد عفونت های ادراری در جوامع و بیمارستان ها است. نوترکیبی ها، در جمعیت باکتری اشریشیاکلی منجر به تنوع در میان آنها و شکل گیری گروه های فیلوژنتیک می گردد. با تعیین هویت اجدادی سویه ها و گروهی که باکتری به آن تعلق دارد، می توان به ماهیت بیماری زا یا فلور طبیعی یا پاتوژن بودن باکتری پی برد. در این مطالعه در بازه ی زمانی ۴ ماهه تعداد ۵۰ نمونه از کشت های مثبت دارای عفونت ادراری ارجاع شده به آزمایشگاه مستقر در بیمارستان ثامن الائمه شهرستان بجنورد مورد بررسی قرار گرفت. پلیت های دارای باکتری که در محیط کشت مک کانکی آگار دارای کلنی های صورتی رنگ بودند به عنوان جدایه های مشکوک به اشریشیاکلی انتخاب شدند و به وسیله آزمایش های بیوشیمیایی (IMVIC) تایید جدایه ها صورت پذیرفت. در این مطالعه از روش PCR و پرایمرهای طراحی شده از چهار ژن yjaA،chuA ،arpA  و TspE۴.C۲ جهت تعیین گروه های فیلوژنتیکیC ،F ،E ،B۲ ،B۱ ،A  و  D استفاده گردید. در این مطالعه میزان فراوانی گروه های فیلوژنتیکی به ترتیب B۲ (۲۴ درصد)، F (۲۲ درصد)، B۱ (۱۸ درصد)،D  (۱۶ درصد)،A  (۸ درصد)، C (۶ درصد) و E (۶ درصد) مشاهده گردید. تمامی جدایه های مورد مطالعه با کمک روش جدید دسته بندی فیلوژنتیکی کلرمونت قابل دسته بندی بودند. در میان جدایه های مورد مطالعه طیف گوناگونی از گروه های فیلوژنتیکی مشاهده گردید.

Keywords:

اشریشیاکلی اوروپاتوژنیک , عفونت مجاری ادراری , گروه بندی نیو کلرمونت