عوامل موثر بر شاخص توسعه مالی در ایران

در ادبیات اقتصادی، توسعه مالی یکی از پیش شرط های رشد و توسعه اقتصادی کشورها به شمار می رود، با توجه به تحولات بازارهای مالی مفهوم توسعه مالی مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان قرار گرفته است . هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیرگذاری متغیرهای سرمایه گذاری بخش خصوصی، نرخ تورم، بازبودن تجاری و نااطمینانی سیاست های کلان اقتصادی بر سهم اعتبارات تخصیص یافته به بخش خصوصی از کل اعتبارات به عنوان شاخص توسعه مالی ایران طی سال های ۱۴۰۰-۱۳۷۰ می-باشد. برای نیل به این هدف با بهره گیری از روش خود بازگشتی با وقفه های توزیعی (ARDL) وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای مدل آزمون گردید. نتایج تخمین مدل نشان داد رابطه تعادلی بلندمدت بین متغیرها برقرار بوده و نرخ تورم و نااطمینانی سیاست های کلان تاثیر منفی و متغیرهای درجه بازبودن اقتصاد، تولید ناخالص داخلی حقیقی و سرمایه گذاری بخش خصوص تاثیر مثبت و معنی دار بر سهم اعتبارات تخصیص یافته به بخش خصوصی ایران طی دوره مورد مطالعه دارند.بر اساس یافته های تحقیق پیشنهاد می شود سیاستگذاران اقتصادی از طریق کنترل سطح عمومی قیمت ها و نرخ تورم و ایجاد ثبات در محیط کلان اقتصادی، زمینه ارتقای توسعه بخش بانکی را فراهم نمایند.

Keywords:

سرمایه گذاری بخش خصوصی , نرخ تورم , نااطمینانی سیاستی , باز بودن تجاری , توسعه مالی