پیش بینی خود پنداره فرزندان بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با توجه به آموزه های اسلامی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودپنداره بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده (بعد گفت و شنود وهمنوایی) در دانش آموزان دبیرستانی می باشد. بدین منظور، در قالب طرح پژوهشی از نوعرگرسیون ۱۷۰ نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی۹۱-۹۲ ، با روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های الگوهایارتباطی خانواده ریچی و فیتز پاتریک (۱۹۹۴) و خود پنداره کمارساراسوت (۱۹۸۱) پاسخ دادند.برای بررسی پایایی این ابزارها ازآلفای کرونباخ و برای بررسی روایی از روش تحلیل عامل استفادهشد که هر دو پرسشنامه پایایی و روایی خوبی را نشان می داد. یافته ها با استفاده از روش تحلیلرگرسیون بررسی شده است.نتایج تحلیل آماری یافته ها نشان داد که بین خودپنداره و الگوی ارتباطی خانواده همبستگی وجوددارد (sig<۰.۰۵) و این دومتغیر رابطه معناداری با یکدیگر دارند.

Keywords:

پیش بینی , خود پنداره , الگوهای ارتباطی , گفت و شنود , همنوایی