مسئولیت اخلاقی دانشجویان در فضای مجازی در ایام کرونا

آموزش مجازی بخاطر شیوع کرونا در ایران صنعتی نوپا در تکنولوژی آموزشی وآموزش از راه دور است، اما مراکز و موسسات آموزشی به ویژه دانشگاه ها در تلاش هستند تا هرچه سریعتر الگویی مناسب با ساختار آموزشی و فرهنگی کشور در زمینه آموزش الکترونیکی ارایه کنند. با گسترش جوامع نیاز مردم به آموزش افزون شود، نسلی پا به عرصه می گذارد که نیاز به تربیت، تخصص و آموزش دارد و دسترسی و تسلط برتکنولوژی ارتباطات و اطلاعات و بهره گیری از آن در امر استراتژیک و مهم آموزش و تربیت نیروی انسانی، خود یکی ازمولفه های مهم قدرت در تامین این هدف محسوب می شود که نباید از آن چشم پوشید. از سوی دیگر، گسترش بی وقفه و کم هزینه سیستم آموزشی مجازی در سراسر دنیا، ضرورت استفاده از این روش آموزشی را اثبات میکند. با توجه به شرایط همه گیری کرونا که دانشجویان با آن مواجه هستند همگام شدن دانشجویان با تغییرات موجود نیاز به رعایت اصولی دارد که اهم آن ملاحضات اخلاقی در استفاده صحیح و به دور رفتار های مخاطره آمیز از این فضا خواهد بود. لذا در این مقاله اقتضائات احساس مسئولیت اخلاقی دانشجویان در استفاده آموزشی از فضای مجزی مورد بحث قرار گرفته است و به عنوان یک راهکار مهم اثر تربیت دینی و توجه به مضامین قرآنی در ایجاد این مسئولیت درونی و وجدانی تبیین گردیده است.

Keywords:

کرونا , مسئولیت اخلاقی , دانشجو , اموزش , فضای مجازی , تربیت دینی.