تبیین باورهای معرفت شناختی و ارتباط آن با یادگیری فراگیران

باورهای معرفت شناختی یکی از اصلی ترین مسائل منبعث از معرفت شناسی است که به عقیدهی افراد دربارهی مرجعیت دانش ، میزان و ثبات دانش ، نحوه یادگیری و سرعت یادگیری اشاره دارد. شکل گیری باورهای معرفت شناختی فراگیران این که طرزتلقی آنها درباره ی ماهیت دانش ، ماهیت دانستن ، ماهیت یادگیری و ماهیت هوش چیست ، در تعامل تنگاتنگ با برنامه های درسی وفعالیت های یاددهی و یادگیری در آموزش است . در پژوهش مروری - کتابخانه ای حاضر، در ابتدا، به کمک بررسی پژوهش های صورت گرفته در این زمینه ، به تبیین مفهوم باورهای معرفت شناختی ، مولفه های آن، مدلها والگوهای مطرح از دیدگاه متخصصان شناخته شده و مقایسه ی آنها با یکدیگر پرداخته شده، و سپس ارتباط بین باورهای معرفت شناختی را با خصوصیات فراگیران و یادگیری مورد واکاوی قرار گرفته است . پس از آن نیز جهت تحکیم تعمیق مباحث ، جدیدترین پژوهش های صورت گرفته درمورد ارتباط بین باورهای معرفت شناختی با فراگیران و بالاخص یادگیری آورده شده؛ و در نهایت ، بر مبنای مباحث بیان شده نیز پیشنهاداتی جهت انجام پژوهش های بعدی ارائه شده است .

Keywords:

معرفت شناسی , باورهای معرفت شناختی , یادگیری , فراگیران