بررسی اثر نوع و غلظت امولسیون کننده های خوراکی بر پایداری محلول دهانشویه با رویکرد طراحی آزمایش

هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی اثر نوع و غلظت امولسیون کننده های خوراکی بر پایداری محلول دهانشویه، به روش کدورت-سنجی و با رویکرد طراحی آزمایش بوده است. این مطالعه به صورت تجربی و طراحی آزمایش در نرمافزار Design Expert انجام شده است. برای این منظور از گونه ای بومی از کتیرا به عنوان ماده طبیعی پایدارکننده استفاده شده است. همچنین نمونه دهانشویه از برند ایرانی موجود در بازار استفاده شده است. برای طراحی آزمایش از روش پاسخ سطح (RSM) استفاده شد و سه پارامتر pH، زمان اختلاط و نسبت ماده پلیساکارید بر روی مقدار درصد افزایش کدورت سنجی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان که با استفاده از افزایش pH میتوان مقدار پایداری دهانشویه مورد بررسی را به صورت چشمگیری افزایش داد.

Keywords:

امولسیون , پایدارکننده , دهانشویه , طراحی آزمایش.