فرمالیسم اشعار شفیعی کدکنی با تاکید بر موسیقی درونی

در بررسی ساختاری شعر ، موسیقی درونی اهمیت زیادی دارد. این موسیقی بیشتر از طریق تکرارها ایجاد میشود و بسته به این که این عنصر چگونه به کار رود فرم شعر و آهنگ آن تغییر می کند. شفیعی کدکنی ازشاعران معاصر است که در کاربرد انواع موسیقی شعر مهارت داشته و آگاهانه از همنشینی کلمات برای ایجادموسیقی سود برده است. در این پژوهش با هدف شناخت جایگاه تکرار در موسیقی درونی شعر این شاعر، بهروش توصیفی-تحلیلی به بررسی اشعار وی پرداخته و به این نتیجه رسیده ایم که در رویکرد فرمالیستیشفیعی کدکنی، تکرار اهمیت فراوانی دارد و مهمترین عنصر تکرار شونده در شعر وی، تکرار واگ و سپستکرار کلمات است. بسامد تکرار مصراع و عبارت نیز در شعر وی قابل ملاحظه است از این رو به این نتیجهمی رسیم که این شاعر در ضمن توجه به مفهوم شعر و ایجاد موسیقی مناسب از کوچکترین واحد یعنی واجها تا بزرگترین واحد یعنی عبارات استفاده کرده و به بهترین نحو با چینش آگاهانه موسیقی را ارتقا داده است.اما بسامد موازنه و ترصیع در شعر وی چندان نیست و از این طریق کمتر طبع آزمایی کرده است.

Keywords:

شفیعی کدکنی , فرمالیسم , موسیقی درونی , تکرار , واج آرایی , جناس