جایگاه خانواده در شاهنامه فردوسی

موضوع خانواده و دستیابی به آداب و رسوم آن از ضروریات خانواده پژوهی و مسایل مربوط به خانواده است. پژوهش های تاریخی نشان می دهند که ایرانیان از دیرباز به مساله ازدواج و تشکیل خانواده و تربیت فرزند توجهخاص داشته اند و در حفظ و سلامت بنیان خانواده سخت می کوشیدند.بدیهی است مهم ترین و معتبرترین ماخذبرای دستیابی به دیدگاه ها، قراردادها و آداب و رسوم ایرانیان در خصوص مسایل خانواده، متون ادبی کهن است.قطعایکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین این آثار، شاهنامه فردوسی است. شاهنامه صرف نظر از برتری ها و مزایای شعریو جنبه های کلامی و بلاغی، گنجینه ای است گران بها از آگاهی های سیاسی، اجتماعی، تاریخی. هم چنین سندیاست معتبر برای شناخت فرهنگ و تمدن ایران باستان و گزارشگری است موثق از آداب و رسوم و سنن ایرانیان، کهشناخت و دستیابی به بعضی از آن ها جز از طریق مطالعه شاهنامه مقدور و ممکن نیست.آداب زناشویی و تشکیلخانواده نیز از جمله آدابی است که حکیم طوس به مناسبت های گوناگون در لابه لای داستان های شاهنامه به آن هااشاراتی دارد. این پژوهش با بهره گیری از منابع کتابخانه ای هم چنین بررسی محتوای شاهنامه ابوالقاسم فردوسی درپی آن است تا به جایگاه خانواده در شاهنامه فردوسی بردازد.

Keywords:

شاهنامه فردوسی , خانواده , ازدواج , روابط و حقوق خانوادگی