بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر توانمند سازی کارکنان در دیوان محاسبات کشور

عدالت سازمانی و اهمیت تحقق آن در هر سازمان از موضوعات حائز اهمیت در علم مدیریت است. هدف از نگارش پژوهش حاضر، بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر توانمندسازی منابع انسانی در دیوان محاسبات کشور می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل ۸۷۹نفر از کارکنان دیوان محاسبات کشور بوده که تعداد ۲۶۸نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده و براساس فرمول لوی و لمشو از این جامعه انتخاب شدند. در این تحقیق که از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی محسوب می شود، پس از مرور منابع موجود در حوزه عدالت سازمانی و توانمندسازی، دو پرسشنامه مجزا طراحی و برای برآورد اعتبار پرسشنامه ها از تکنیک آلفای کرونباخ استفاده و پس از تایید روایی و پایایی آنها میان جامعه آماری توزیع شد. برای بررسی معنادار بودن رابطه بین متغیر مستقل (عدالت سازمانی) و ابعاد آن با متغیر وابسته (توانمندسازی منابع انسانی) از آزمون رتبه ای اسپیرمن استفاده شد. نتایج آزمون های اسپیرمن و فریدمن نشان داد که عدالت سازمانی و ابعاد آن مشتمل بر عدالت توزیعی، عدالت تعاملی و عدالت رویه ای بر توانمندسازی کارکنان دیوان محاسبات کشور تاثیر معناداری دارد که در این میان تاثیر عدالت تعاملی بیش از سایر متغیرها بود. ضمن اینکه تنها میان سابقه خدمت کارکنان با توانمندسازی آنها رابطه معنادار مشاهده شد. برای بررسی سطوح هریک از متغیرها از آزمون دوجمله ای استفاده شد و نتایج نشان داد تمامی متغیرهای تحقیق در سطح مطلوبی قرار دارند. باتوجه به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت راهبردهای توسعه کلیه ابعاد عدالت سازمانی می تواند توانمندسازی کارکنان دیوان محاسبات کشور را در پی داشته باشد و مدیران با شناخت مناسب از نحوه تاثیرگذاری این ابعاد، اقدامات مناسب تری جهت توسعه احساس عدالت در کارکنان خواهند داشت.

Keywords:

عدالت سازمانی , توانمند سازی , عدالت توزیعی , عدالت تعاملی , عدالت رویه ای