چگونگی پیشگیری از جرایم اطفال ونوجوانان و آثار عفو برآن

موضوع بزهکاری اطفال و نوجوانان یک حوزه مطالعاتی مهم و گسترده است که کمتر به آن پرداخته شده است، اگرچهشمار اندکی از دانشگاهیان، متخصصان تعلیم و تربیت، روانشناسان و حقوق دانان توجه خود را به سوالات اساسی در موردماهیت جرایم کودکان و نوجوانان معطوف نموده اند، اما بخش اصلی سیاستگذاران جامعه نسبت به این امر مهم بی توجه بودهو یا اساسا قادر به درک این مهمترین قشر جامعه یعنی کودکان و جوانان نبوده و نیستند. اعتقاد عمومی بر این است کهگسترش برنامه های اجتماعی به بالا بردن سطح آموزش و پرورش و... مناسب ترین راه پیشگیری از ارتکاب بزهکاری اطفالو نوجوانان می باشد و پیشگیری وضعی با تغییر وضعیت های ماقبل ارتکاب جرم، مساله امکان ارتکاب جرم را منتفی مینمایند. شایان ذکر است که غالبا در چنین شرایطی، مجرم احتمالی از به کار انداختن اندیشه مجرمانه خود نسبت به آن بزهدیده یا موارد حمایت شده صرف نظر می نماید. عفو نیز که بعنوان مهمترین راهکارهای تربیتی در حفظ انسجام خانوادگی واجتماعی و کاهش جرایم نقش اساسی دارد . نگارنده در این پژوهش به روش توصیفی –تحلیلی این موضوع بررسی کردهاست تا بتوان به هدف جامعه در راستای پیشگیری از جرایم اطفال ونوجوانان دست یافت.