تخصیص بهینه تولیدات پراکنده در شبکه های توزیع شعاعی با استفاده از شاخص حساسیت ولتاژ توان

انرژی همواره در طول تاریخ مورد توجه بشر بوده است لذا تامین انرژی الکتریکی نیز با بالاترین کیفیت در اولویتها قرار دارد. در شبکه های توزیع انرژی الکتریکی توان های مصرفی اکتیو و راکتیو از اهمیت بالایی برخوردارند و بایستی میزان بهبود یا کاهش این توان ها و همچنین ثبات شبکه در حضور و عدم حضور تولیدات پراکنده ارزیابی شود. از طرفی باتوجه به اینکه سیستم های توزیع در حال رشد و گسترش می باشد و به نقاط دوردست کشیده می شود، شرکتهای برق و استفاده کنندگان انتهایی توان الکتریکی نسبت به برآورده شدن رشد تقاضای الکتریکی شدیدا نگران هستند. بنابراین توسط شرکتهای برق تلاش و کوشش هایی انجام گرفته است تا در سیستم های توزیع تلفاتها را کاهش دهند. تولیدات پراکنده می توانند اثرات قابل توجهی بر پخش توان ، پروفیل ولتاژ، پایداری، قابلیت اطمینان ، کیفیت توان مشترکین و تامین کنندگان الکتریسیته داشته باشند. از این رو برای بهره وری از مزایای آن ها و عملکرد مناسب آن ها در شبکه های قدرت، روش های بهینه سازی باید برای تخصیص بهترین مکان و ظرفیت برای تولیدات پراکنده در شبکه های توزیع بکار برده شوند. در این تحقیق هدف به حداقل رساندن تلفات توان اکتیو سیستم توزیع شعاعی توسط تخصیص بهینه تولیدات پراکنده است. اهمیت جایابی بهینه DG ،ارائه موقعیت و سایز مناسب واحدهای DG است. برای حل مسئله بهینه سازی از یک شاخص جدید به نام شاخص حساسیت ولتاژ توان استفاده شده است. به منظور بررسی اثربخشی روش ارائه شده از دو شبکه ۳۳ و ۶۹ شین استاندارد IEEE استفاده شده است. میزان بهبود شرایط بهره برداری شبکه ۶۹ شین، نسبت شبکه ۳۳ شین بدلیل افزایش تعداد DG (تعداد مناسب) و نصب آن در شین های مختلف شبکه بیشتر است.

Keywords:

کلید واژه: تولیدات پراکنده , تلفات , جایابی بهینه , شبکه توزیع شعاعی , شاخص حساسیت