بررسی هوش معنوی و مهارتهای ارتباطی مدیران بر رفتار شهروندی کارکنان مورد مطالعه : آموزش و پرورشاستان اصفهان

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 122

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSIEM03_084

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1401

Abstract:

در این تحقیق ما به دنبال بررسی مهارتهای ارتباطی و هوش معنوی مدیران و رابطه ی آن با رفتار شهروندی کارکنان اداره آموزش و پرورش جرقویه علیا بودیم . لذا با استفاده از مدلهای مختلف و بحث و تبادل نظر با اساتید محترم، در انتها، هفت شاخص برای رفتار شهروندی کارکنان شناسایی شد که عبارتند از: ۱-نوع دوستی ۲-جوانمردی ۳-وجدان کاری ۴-مشارکت سازمانی ۵-نزاکت ۶-اطاعت سازمانی ۷-وفاداری . جامعه ی مورد مطالعه در این تحقیق کارکنان اداره آموزش و پرورش جرقویه علیا بودند که تعداد جامعه ی آماری تحقیق ۳۰۰ نفر می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای و همچنین از ابزار پرسشنامه استفاده گردید. در این تحقیق قبل از انجام آزمون نهایی و جهت سنجش اعتبار پرسشنامه با استفاده از نرم افزار Spss مقدار ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) محاسبه گردید که در این تحقیق ، مقدار این ضریب برای پرسشنامه ها کارکنان ۹۴. ۰ بدست آمد که نشان دهنده ی اعتبار بالای پرسشنامه ها بود. به علاوه نتایج تحقیق نشان دهنده ی این بود که بین شاخص های مهارت ارتباطی و هوش معنوی مدیران با رفتار شهروندی کارکنان رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. از جمع شاخص های مهارت ارتباطی رابطه ی همدلی و مهارت اجتماعی با رفتار شهروندی رابطه ای قوی بدست آمد و رابطه ی خودنظمی مدیران و رفتار شهروندی کارکنان رابطه ای متوسط و رو به پایین بود. خودگشودگی ، حمایتگری و تحریک خردمندانه ، رابطه ای متوسط و رو به بالا با رفتار شهروندی کارکنان داشتند و بررسی رابطه ی بین نفوذآرمانی و الهامبخشی و مثبت گرایی با رفتار شهروندی نشان داد که رابطه ای متوسط بین آنها با رفتار شهروندی وجود دارد و در نهایت نیز با بررسی رابطه ی بین مجموعه ی شاخص های مهارتارتباطی مدیران و رفتار شهروندی کارکنان، نتایج تحقیق نشان دهندهی این بود که رابطه ای قوی و مستقیم درحد ۸۰۲ ۰ بین مهارت ارتباطی و رفتار شهروندی وجود دارد.

Authors

مهدی محمدی

استادیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور ایران

امیر مکی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور مرکز شاهین شهر

سحر اکبری

دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی