توسعه تجدیدپذیرها راه حلی برای امنیت پایدار عرضه برق در ایران

در این مقاله با کمک رویکرد پویایی شناسی سیستم مدلی برای بررسی امنیت عرضه برق در ایران در افق ۱۴۲۰ توسعه داده شده است. بر این اساس پنج سناریو مبتنی بر تعرفه تشویقی، هزینه کربن، کاهش یارانه سوخت فسیلی نیروگاه های گازی و سیکل ترکیبی برای توسعه برق تجدیدپذیر در ایران طراحی و بررسی شد. از شاخص های هرفیندال- هیرشمن )HHI ( برای ارزیابی امنیت تامین انرژی اولیه ورودی نیروگاه های تولید برق و شانون وینر))SWI برای اندازه گیری تنوع در عرضه برق استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده با پیاده سازی یک سناریوی ترکیبی می توان در افق ۱۴۲۰ سهم انرژیهای تجدیدپذیر در تولید را به بیش از ۵۰ درصد ارتقاء داد. بر این اساس شاخص HHI نیز به ۳۳۵۰ خواهد رسید که نشان دهد سطح مطلوبی از امنیت تامین سوخت نیروگاه ها است. همچنین شاخص شانون-وینر به حدود ۱.۶ می رسد که نشان دهنده سطح مطلوبی از تنوع سبد عرضه برق در کشور است.

Keywords:

برق تجدیدپذیر , برنامه ریزی انرژی , امنیت انرژی , پویایی شناسی سیستم