بررسی عوامل موثر بر تجدید ارزیابی دارایی های ثابت

تورم گسترده در کشورمان، همراه با نیازهای متنوع استفاده کنندگان مختلف درونی و بیرونی شرکت از اطلاعات صورتهای مالی، به ویژه حساسیت های مربوط به مراجع تصمیم گیرنده، ارایه اطلاعات واقع گرایا نه در فرآیند گزارشگری مالی در مورد داراییها را ایجاب نموده است. تجدید ارزیابی دارایی های ثابت رویکردی است که خود نتیجه چنین تحولاتی محسوب خواهد شد. از آنجا که گزارش دارایی ها به بهای تمام شده تاریخی سبب میشود ارزش جاری دارایی های شرکتها با ارزش دفتری آنها تفاوت قابل ملاحظه ای داشته باشد، تجدید ارزیابی دارایی ها ثابت می تواند به شفافیت و مربوط بودن اطلاعات صورت های مالی کمک نماید.با توجه به اهمیت تجدید ارزیابی دارایی های ثابت، پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی عوامل موثر بر تجدید ارزیابی دارایی های ثابت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. در راستای این هدف تعداد ۱۵۰ شرکت پذیرفته شده در بورس که اطلاعات ۷ ساله پژوهش ۱۳۹۳) تا (۱۳۹۹ برای آنها قابل دسترس بود انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون لجستیک استفاده شده است. آزمون معنیدار بودن مدل با استفاده از آماره های والد صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان میدهد که اهرم مالی، تمرکز مالکیت و اندازه شرکت تاثیر مثبت معناداری بر تجدید ارزیابی دارایی های ثابت شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارند، اما فرصت های سرمایه گذاری تاثیر معناداری بر تجدید ارزیابی داراییهای ثابت ندارد.

Keywords:

اهرم مالی , تمرکز مالکیت , اندازه شرکت , فرصت های سرمایه گذاری , تجدید ارزیابی داراییهای ثابت.