نقش آموزش دینی در مدارس ابتدایی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 413
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICISME03_118
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1401
Abstract:
وجود اصول و قواعد کلی آموزش های دینی در مدارس و مناسبات انسانی و مرجعیت آن برای تفسیر رفتارها آنچنان آشکار است که غالبا نیازی به بیان تشریحی آن وجود ندارد. بدیهی است که هیچ کنش و واکنش انسانی نمیتواند در خلا و بدون ضابطهای مشخص آغاز، و بیهدف پایان پذیرد. رفتارهای یکسان زیادی میتوان یافت که خاستگاه واحدی ندارند؛ به منظور متفاوتی انجام میشوند و احتمالا نتایج مختلفی نیز به بار میآورند. برخلاف تربیت که معنای عام دارد و شامل حیوانات نیز می شود. اگر اخلاق را که صفات نفسانی و اعمال و رفتار عالی انسانی است، در جهت صحیح و مثبت لحاظ کنیم، اخلاق در این معنا یکی از ثمرات، بلکه مهم ترین ثمره تربیت است. بر این اساس تربیت، فعلی است که اخلاق حاصل آن است، اگرچه تمام آن نیست؛ زیرا پرورش استعدادهای فکری و ذهنی و ذوقی و غیره که همگی در دایره تربیت و از موضوعات آن هستند، به جهت این که به طور مستقیم با ملکات نفسانی و خصوصیات اخلاقی مرتبط نیستند، جزء اخلاق محسوب نمی گردند
Keywords:
Authors
فرشته حیدری آذر هریس
دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) تبریز ، ایران
فاطمه بخششی
دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) تبریز ، ایران.