بررسی هورمونی و بافت شناسی اثر داروی متفورمین بر مدل تخمدان پلیکستیک موش کوچک آزمایشگاهی

پیش زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک شایعترین اختلال غدد درون ریز زنان در سن باروری است . حدود ۵ الی ۱۰ درصد از زنان از این بیماری رنج میبرند. مطالعات اخیر نشان داده است که داروی متفورمین به عنوان یک داروی کاهش دهنده قند خون میتواند با اثر آنتی اکسیدانتی و تنظیم هورمونهای جنسی موجب بهبود فعالیت فیزیولوژیک و هیستولوژیک تخمدان گردد هدف مطالعه ی حاظر بررسی اثر درمانی متفورمین بر پارامترهای مهم هورمونی و تغییرات بافتی جهت بهبود سندرم تخمدان پلی کیستیک است .روش کار: در این مطالعه ۲۸ سر موش کوچک آزمایشگاهی بالغ استفاده شد. جهت ایجاد مدل حیوانی سندرم تخمدان پلی کیستیک از لتروزول به مدت ۲۱ روز استفاده شد. حیوانات در ۳ گروه بیمار، کنترل و گروه درمان(متفورمین ) تقسیم شدند. پس از ۲۸ روز تیمار، بافت تخمدان رنگ آمیزی و بررسی میکروسکوپی گردید. میزان هورمونهای استرادیول، پروژسترون، تستوسترون و انسولین نیز به روش الایزا تعیین شد.نتایج : بررسی آماری نشان داد که درمان با متفورمین موجب کاهش معنی دار هورمون انسولین ، استرادیول و تستوسترون و همچنین افزایش معنی دار پروژسترون نسبت به گروه بیمار گردید. بررسیهای بافت شناسی نشان میدهد که متفورمین توانسته علاوه بر بهبود ساختار بافتی تخمدان، روند تکوین و بلوغ فولیکول تخمدانی را بهبود بخشد.بحث و نتیجه گیری : داروی متفورمین علاوه بر اثرات تنظیم کننده میزان هورمونهای استرادیول، استروژن، پروژسترون و انسولین و همچنین موجب بازسازی مورفولوژی تخمدان و بهبود سندرم تخمدان پلیکیستیک شده است .

Keywords:

سندرم تخمدان پلیکیستسک , هایپرآندروژنیسم , متفورمین , هورمونهای جنسی , انسولین