کاربرد تعامل انسان و کامپیوتر ( HCI ) در ساخت ربات های پرستار سالمند

در این پژوهش به نقش تعامل انسان و کامپیوتر (HCI) در ساخت ربات های پرستار، جهت نگهداری از سالمندان و توانبخشی افراد کم توان و ناتوان جسمی پرداخته شده است و جامعه هدف، گروه سالمندان سرویس گیرنده از ربات ها برای دریافت خدمات بهداشتی، مراقبتی، آموزشی، ارتباطی و ایجاد ارتباط راه دور با بستگان و محیط اطراف است. با افزایش تعداد افراد مسن در گروه های سنی جوامع و پر رنگ شدن نقش عواطفی همچون همدلی و تعامل مثبت در کنار خدمات فیزیکی، تحقیقات بسیاری در محیط های غیر آزمایشکاهی با استفاده از نمونه های واقعی از افراد مسن انجام شده است. در این تحقیق، سیستم های روباتیک با کمترین میزان برنامه ریزی قبلی، بیشترین کنش و واکنش بر اساس ورودی های مستقیم و بلادرنگ ( real time ) بررسی شده اند. ربات هایی که عمدتا مجهز به حسگرها و محرک های بینایی و شنوایی با توانایی (هر چند محدود) در انجام ارزیابی های سلامت هستند. این پژوهش به دسته بندی های فنی و تکنیکال ربات های موجود در کنار دسته بندی براساس کاربرد و عملکرد پرداخته است و نشان داده است که بیشترین تمرکز فناوری جهانی بر روی ربات های پرستاراست. همچنین بررسی کردیم که عملکرد ربات ها می تواند ترکیبی از سناریوهای موجود باشد ودر نتیجه ربات می تواند عملکرد بسیار قوی تری در مراقبت، توانبخشی و تعامل با افراد بیمار یا سالمند و از کار افتاده نسبت به وضعیت موجود داشته باشد. هدف نهایی از گسترش فناوری رباتیک در حوزه پرستاری، افزایش استقلال بیمار و در نهایت حذف یا تقلیل وظایف پرستار تا حد امکان است.

Keywords:

تعامل انسان و کامپیوتر , ربات های پرستار , HCI , ربات های هوشمند , رباتیک