مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی یکطرفه و دو طرفه بر قدرت عضلات عمل کننده آرنج در مردان بدنساز مبتدی شهر اصفهان با) تاکید بر پیشگیری از آسیب

هدف از اجرای این تحقیق مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی یک طرفه و دو طرفه بر قدرت عضلات عمل کننده مفصل آرنج و پیشگیری از آسیب در این مفصل در مردان بدن ساز مبتدی شهر اصفهان است. نمونه آماری پژوهش حاضر را ۳۰ مرد مبتدی بدن ساز ۲۶-۱۸ سال که بصورت هدفمند انتخاب شدند و دوگروه ۱۵ نفری کنترل و آزمایش را تشکیل دادند آزمودنیهای شرکت کننده به مدت هشت هفته (غیر از جلسات آزمون و هفته ای سه جلسه به مدت تقریبی یک ساعت در روز تحت تمرینات مقاومتی یک طرفه یا دو طرفه قرار گرفته اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های میانگین انحراف معیار درصدها و فراوانی برای توصیف دادهها و برای آزمون فرضیه ها ابتدا نرمال بودن توزیع داده ها به کمک آزمون کلمو گروف اسمیرنف و همگنی واریانسها به کمک آزمون لوین بررسی شد؛ سپس برای بررسی تغییرات درون گروهی و همچنین مقایسه بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس در سطح اطمینان %۹۵ α≤۰/۰۵ استفاده شد. از نتایج این پژوهش میتوان به موارد زیر اشاره کرد. هشت هفته تمرینات مقاومتی یک طرفه بر قدرت عضلات خم کننده (۰/۰۴۹=P) و باز کننده (۰/۰۴۲=P) مفصل آرنج در مردان بدنساز مبتدی شهر اصفهان تاثیر معناداری دارد. هشت هفته تمرینات مقاومتی دو طرفه بر قدرت عضلات خم کننده (۰۴۶۴/=P) و باز کننده (۰۴۶۴/=P) مفصل آرنج در مردان بدن ساز مبتدی شهر اصفهان تاثیر معناداری دارد. بین تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی یک طرفه و دو طرفه بر قدرت عضلات خم کننده و باز کننده مفصل آرنج در مردان بدن ساز مبتدی شهر اصفهان تفاوت معناداری وجود دارد بر اساس دادههای تحقیق مبنی بر تاثیر بیشتر تمرینات مقاومتی دو طرفه در مقایسه با تمرینات مقاومتی یک طرفه در افزایش قدرت عضلات خم کننده و باز کننده مفصل آرنج و کاهش آسیبهای حرکتی توصیه میشود برای کاهش آسیب از تمرینات مقاومتی دو طرفه استفاده شود.

Keywords:

تمرین مقاومتی , تمرین یک طرفه , تمرین دو طرفه , مفصل آرنج , پیشگیری از آسیب