هوش هیجانی و ارتباط آن با تنش دانشجویان پرستاری در محیط بالینی مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز

مقدمه: هوش هیجانی مجموعه­ توانایی هایی است که قابلیت کلی فرد را در پاسخ به نیازهای محیطی و تنش تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه مطالعات اندکی در خصوص هوش هیجانی و رابطه ان با تنش صورت گرفته لذا این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی و ارتباط آن با استرس دانشجویان پرستاری در محیط بالین صورت گرفته است. روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی ۳۵۰ نفراز دانشجویان پرستاری که در زمان مطالعه در دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشغول به تحصیل بودند انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها ازمشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی Sibria shiring و پرسشنامه تنش دانشجویان پرستاری در بالین کوهن استفاده گردید. داده­ها پس از جمع­آوری با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی و تحلیلی در  نرم­افزار SPSS نسخه۲۱ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: طبق نتایج، میانگین سنی دانشجویان در محدوده  ۸۳/۲ ± ۴۷/۲۲ بود. میانگین و انحراف معیار هوش هیجانی۴۵/۹ ±  ۷۳/۱۰۵ و میانگین و انحراف معیار تنش دانشجویان  ۰۸/۱۳ ±  ۷۰/۴۷  بود. ضریب همبستگی پیرسون بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری را نشان داد(۰۵/۰>P). نتیجه گیری: دانشجویان از سطح بالایی از هوش هیجانی برخوردار بودند و از نظر تنش نیز حد متوسطی را تجربه می کردند. همچنین بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری وجود داشت  که نشان دهنده این  است که  با افزایش هوش هیجانی در دانشجویان تنش در محیط بالین آنها کمتر می گردد.

Keywords:

Keywords: Emotional Intelligence , Nursing Student’s , Clinical Setting , کلمات کلیدی: هوش هیجانی , تنش , دانشجویان پرستاری , محیط بالینی