مقایسه روشهای تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان خراسان جنوبی

مقاله حاضر با هدف بررسی و مقایسه تعدادی از روشهای تعیین درجه توسعه یافتگی(تاکسونومی عددی، تاپسیس، روش اصلاح شده تحلیل مولفه های اصلی، تحلیل مولفه های اصلی، موریس و پتانسیلی) در صدد پاسخگویی به این سوالات است که۱-  آیا نتایج حاصله از روشهای مختلف تعیین درجه توسعه یافتگی با هم تفاوت معنی داری دارند؟۲- در سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ میزان نابرابری شهرستانهای استان خراسان جنوبی تغییر معنی داری داشته است؟ بدین منظور با انتخاب ۶۱ متغیر در قالب پنج شاخص توسعه و به کارگیری داده های این شاخص ها در هر یک از روشهای فوق، درجه توسعه یافتگی هر یک از شهرستانهای استان خراسان جنوبی را برای سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۹ تعیین نماییم. مقایسه نتایج بدست آمده از شش روش نشان می دهد که بین نتایج حاصله از روشهای مختلف تعیین درجه توسعه یافتگی تفاوت معنی داری دارد و همچنین میزان نابرابری برای سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۹ کاهش یافته است. Abstract This paper aims to investigate and compare the level of development (numerical taxonomy, TOPSIS method is modified principal component analysis, principal component analysis, Morris, and potential) of answering these questions: ۱ - Are the results of different methods to determine have significantly different degrees of development? ۲ - in the years ۱۳۸۴ to ۱۳۸۹ the city of South Khorasan inequality has a significant change? The ۶۱ variables selected five indicators of data use this index in Each of the above methods, the degree of development of each of the city's southern province for the years ۱۳۸۴ and ۱۳۸۹ to determine the charges. Comparison of the results shows that the results of the six methods of Haymkhtlf determine significant development for the years ۱۳۸۴ and ۱۳۸۹, and also the disparity has declined.  

Keywords:

واژگان کلیدی: درجه توسعه یافتگی , تاکسونومی عددی , تاپسیس , تحلیل مولفه های اصلی , موریس طبقه بندی JEL:O۱۸ , O۲۰ , O۱۰