اثربخشی روش تدریس مبتنی بر نقشه مفهومی بر باورهای هوشی و درک مطلب دانش آموزان در درس علوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش تدریس مبتنی بر نقشه مفهومی بر باورهای هوشی و درک مطلب دانش آموزان در درس علوم انجام گرفت. این مطالعه به روش شبه تجربی و با یک طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر سال ششم ابتدایی شهرستان فراهان در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که به روش نمونه گیری در دسترس ۳۴ نفر از آن ها انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷) و خرده مقیاس درک مطلب وکسلر (۱۹۷۴) برای کودکان استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل تفاوت معناداری را در ترکیب خطی متغیرهای وابسته (باورهای هوشی و درک مطلب) در دو گروه نشان داد (۷۲۴/۰ =تی پیلایی، ۰۱۵/۳۸ =۲۹،۲F، ۰۰۱/۰ =p، ۷۲۴/۰ =مجذور ایتای تفکیکی). بعلاوه،  آزمون های تک متغیری تحلیل کوواریانس نشان داد که روش تدریس مبتنی بر نقشه مفهومی در مقایسه با گروه کنترل، تاثیر معناداری بر افزایش باورهای هوشی (۰۰۱/۰ =p، ۶۴۰/۰ =مجذور ایتای تفکیکی) و درک مطلب (۰۰۱/۰ =p، ۵۶۲/۰ =مجذور ایتای تفکیکی) داشته است؛ بنابراین، استفاده از روش تدریس مبتنی بر نقشه مفهومی برای ارتقای باورهای هوشی و درک مطلب در درس علوم دانش آموزان پیشنهاد می شود.

Keywords:

نقشه مفهومی , باورهای هوشی , درک مطلب , دانش آموزان