نقش ابعاد سبک تدریس ادراک شده در پیش بینی توانمندسازی روانشناختی و پیوند با مدرسه دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش ابعاد سبک تدریس ادراک شده در پیش­ بینی توانمندسازی روانشناختی و پیوند با مدرسه دانش­آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان هیرمند انجام شد. در این مطالعه توصیفی- همبستگی با استفاده از روش نمونه­ گیری طبقه­ ای تصادفی، تعداد ۲۰۶ نفر پسر و ۱۴۳ نفر دختر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک تدریس (بلومنت و همکاران، ۱۹۸۸)، توانمندسازی روانشناختی (اسپریتزر، ۱۹۹۸) و پیوند با مدرسه (رضایی شریف و همکاران، ۱۳۹۳) استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ برای تحلیل داده ها استفاده شد. تحلیل داده ­ها نشان داد که ابعاد سه گانه سبک تدریس، در مجموع ۴۱ درصد از تغییرات پیوند با مدرسه دانش­آموزان را پیش­بینی کرده­اند. بعلاوه تنها دو بعد ساختار و حمایت از خودمختاری به عنوان پیش بین توانمندسازی شناسایی شدند. این دو بعد سبک تدریس در مجموع توانستند، ۸/۳۴ درصد مولفه توانمندسازی را در میان دانش آموزان نمونه مورد بررسی شناسایی نمایند. در این مطالعه، قوی ترین پیش بینی کننده برای مولفه پیوند با مدرسه و نیز توانمندسازی بعد ساختار سبک تدریس بود.

Keywords:

ابعاد سبک تدریس , توانمندسازی روانشناختی , پیوند با مدرسه