مدل بکارگیری نوآوری باز در شرکت های دانش بنیان استان تهران

شرکت هایی که مدل نوآوری باز را اجرا کنند، می توانند هزینه نوآوری را کاهش داده و نوآوری-های شان را سریع تر به بازار ارائه داده و با دگرگونی های بازار سازگار شده و با جذب ایده های نو در بازار رقابتی جهانی باقی بمانند. هدف اصلی پژوهش، طراحی مدل نوآوری باز در شرکت های دانش بنیان استان تهران می باشد که با روش پژوهش آمیخته انجام شده و در واقع ترکیبی از شیوه-های کیفی و کمی است. سوال اصلی تحقیق این است که؛ طراحی مدل بکارگیری نوآوری باز در شرکتهای دانش بنیان استان تهران چگونه است؟ ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه ساخت یافته و نیمه ساخت یافته با ۲۵ نفر از مدیران، کارشناسان و خبرگان شرکت های دانش بنیان است که با روش نمونه گیری هدفمند (قضاوتی) انتخاب شدند. از طریق مصاحبه با پنل دلفی، ۵ متغیر مستقل شامل: تسهیل گری، حمایتی، تنظیم گری و شناختی–هنجاری و متغیر وابسته بکارگیری موفق نوآوری باز مشخص شد. ۴ شاخص اصلی و ۳۵ شاخص فرعی عوامل نوآوری باز در قالب الگوی مفهومی تدوین شد. بخش کمی با توزیع ۳۳۸ عدد پرسشنامه با استفاده از جدول مورگان از بین۲۸۰۰نفر جامعه آماری به روش پیمایشی صورت گرفته است. بوسیله آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی و همچنین بر حسب مدل رگرسیونی و مدل تجربی تحقیق در چارچوب فرضیه چندمتغیره پژوهش، بکارگیری موفق نوآوری باز در شرکت-های دانش بنیان استان تهران به افزایش ۵۰% شاخص های تنظیم گری، افزایش ۳۳ % شاخص های شناختی- هنجاری، افزایش ۱۸% شاخص های حمایتی و افزایش ۲۷% شاخص های میزان تسهیل-گری بستگی دارد.

Keywords:

مدل , نوآوری باز , شرکت های دانش بنیان , نوآوری