پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس ناگویی هیجانی با میانجی گری ادراک خطر

چکیدهاستعمال سیگار یکی از تهدیدهای جدی سلامت و از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس ناگویی هیجانی با میانجی گری ادراک خطر انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارمندان شهرداری تهران در سال ۱۳۹۹ بود که از بین آنها ۲۱۵ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه گرایش به مصرف سیگار شور بود که، رجبی (۲۰۰۶) ضریب پایایی آلفای کرونباخ ۸۳/۰ را برای آن گزارش داد. همینطور ازپرسشنامه ارزیابی شناختی حوادث پرخطر فروم با ضریب آلفای کرونباخ( ۷۸/۰ )ا(Baheiraei et al., ۲۰۱۲). و پرسشنامه ناگویی هیجانی تیلور و همکاران (۱۹۹۱) با پایایی بازآزمایی آن از ۸۰/۰ r= تا ۸۷/۰ r= استفاده شده بود(Besharat, ۲۰۰۷. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و نرم افزار Amos نسخه ۲۲ و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. طبق نتایج، مدل پیشنهادی برای پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس ناگویی هیجانی با میانجی گری ادراک خطر از برازش کافی برخوردار بود. ادراک خطر در رابطه ناگویی هیجانی و گرایش به مصرف سیگار نقش میانجی گری جزئی داشت. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، می توان با کمک به افراد برای غلبه بر ناگویی هیجانی و همچنین افزایش ادراک خطر، گرایش به مصرف سیگار را در آنها کاهش داد.

Keywords:

alexithymia , perception of danger , smoking