بهینه سازی هدایت فاز میانی یک پرتابه با استفاده از الگوریتم حرکت توده ذرات

در این مقاله، به مسئله هدایت در فاز میانی پرواز یک پرتابه با هدف تامین الزامات و محدودیتهای ورود به فاز آشسیانه یابی آن پرداخته شده است. این الزامات و محدودیتها معمولا  برای سیستمهای ارزان­قیمت که ملزم به افزایش برد خود شده­اند بوجود می­آید و شامل میدان دید، زاویه تقدم (زاویه دید) و زاویه پروازی (زاویه برخورد) پرتابه در کنار میزان تلاش کنترلی حاصله در فاز میانی است. بدیهی است که درصورت تحقق الزامات مزبور، میزان موفقیت ماموریت پرتابه افزایش می­یابد. لذا با توجه به اهمیت مسئله و علیرغم کارهای متنوع و پراکنده­ای که تاکنون انجام شده، در این تحقیق، ابتدا مسئله بهینه سازی هدایت فاز میانی پرتابه براساس تابع عملکرد متشکل از معیار تلاش کنترلی و همچنین مقادیر نهایی زاویه تقدم و زاویه پروازی در فاز میانی بعنوان توابع جریمه تعریف شده است. سپس با استفاده از الگوریتم بهینه سازی توده ذرات، فرامین شتاب بهینه تولید شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی که با روش دیگر مقایسه گردیده، نشان از عملکرد مناسب الگوریتم مربوطه و قابلیت آن برای حل مدلهای پیچیده تر دارد.

Keywords:

Guidance Design , Mid-Course Guidance , increase the accuracy , Particle Swarm Optimization Algorithm , Control Effort , lead angle , flight path angle