اثر بخشی روش تدریس معکوس بر یادگیری درس علوم دانش اموزان دوره دوم ابتدایی استان البرز

تدریس معکوس به عنوان راهبردی آموزشی و نوعی یادگیری ترکیبی نقش بسزایی در تعمیق تسهیل یادگیری و جذابیت و پویایی آموزش دارد.هدف از پژوهش حاضر بررسی و میزان اثر بخشی روش تدریس معکوس بر یادگیری درس علوم دانش اموزان دوره دوم ایتدایی(پایه چهارم،پنجم و ششم)ابتدایی می باشد.روش تحقیق نیمه ازمایشی با طرح پیش ازمون و پس ازمون می باشد.جامعه اماری کلیه دانش اموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۱ استان البرز می باشد.نمونه گیری به صورت تصادفی ۲ کلاس ۳۰ و ۳۱ نفره به ترتیب به عنوان گروه کنترل و ازمایش انتخاب شده است.ابزار پژوهش ازمون محقق ساخته می باشد که روایی و پایایی ان(کرونباخ (۷۹/۰ توسط معلمان خبره استان مورد بررسی قرار گرفته است.۱۰ جلسه ۱ ساعته روش تدریس معکوس انجام شده و سپس ازمون گرفته شده است داده ها با استفاده از امار استنباطی و توصیفی(ازمون تی)تحلیل شده است.یافته ها حاکی از ان است که شیوه روش تدریس معکوس نسبت به روس تدریس سنتی موثر تر می باشد. این روش دانش آموزان را قادر می سازد در هر کجا و هر زمان به محتوای آموزشی دسترسی داشته باشند و در کلاس درس با آمادگی بیشتری حاضر شوند.

Keywords:

یادگیری , روش تدریس معکوس , علوم.