دولت اسلامی و چالش های سبک زندگی اسلامی

سبک زندگی، آفرینش و خلق هنرمندانه راه و روشی خاص با توجه به امکانات، پایگاه اقتصادی- اجتماعی و محدودیتهای فردی و اجتماعی است. از اینرو میتوان گفت که سبک زندگی، هنر فرد در انتخاب مناسب ترین و خردمندانه ترین راه برای تحقق اهداف است. سبک زندگی پدیدهای در خلا نیست، بلکه عوامل متعددی در تثبیت، تغییر یا تحول صعودی یا نزولی آن مدخلیت علی دارند که دولت در این میان مهمترین نقش و سهم را دارا است. از سویی برقراری نظم و امنیت ملی و اجتماعی در سطح جامعه از مهمتریندغدغه های هر دولتی است. منظر انتخابی پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی پاسخ به این پرسش است که دولت در تحقق امنیت اجتماعی و سبک زندگی اسلامی چه نقشی دارددر این راستا، رویکردهای دولت محور به امنیت اجتماعی، تاکیدشان بر تاثیر حکومت و کارآمدی نهادهای آن در ایجاد امنیت اجتماعی است و تحقق سبک زندگی، مستلزم نیل به اهداف، حفظ همبستگی، انطباق با محیط و حل منازعات است.زمینه حفظ ارزش ها، رستگاری معنوی، تقویت رهنمودهای دینی، استمرار سنت ها، زندگی برخوردار از اوج لذت، امنیت، رفاه از جمله مسائل مهم در سبک زندگی است که منجر به ساختن ساختار رفتاری افراد میشود. سبک زندگی اخلاق عمومی و فرهنگ اجتماعی میسازد؛ در صورت تحقق این کارکردها در بلند مدت تمدن نوین اسلامی تحقق مییابد. تمدن بزرگ چند پایه دارد که یکی از این پایه های آن سبک زندگی است.جریان بدین معنا است که حق انتخاب برای افراد ندارد و افراد در این سبک اجبار دارند؛ از جمله راهکارها در این مسیر فرضیه سازی در سبک زندگی است بدین معنا که فرضیه ها از آیات و روایات استخراج شوند و تحلیلی و تبیین آنها صورت بگیرد. در حال حاضر زوایای چندگانه در زندگی شامل مسائل اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی وجود دارد که نیاز به فرضیه دارد و در قدم بعدی نظریه میخواهد؛ اگر این مراحل انجام نشود نمیتوان به ارائه سبک رسید چراکه اداره و حرکت جامعه در سبک زندگی اسلامی است. پیامبران آمده اند تا تک تک افراد جامعه آن گونه که اسلام خواسته است زندگی کنند و این موضوع جدی است و باید کاری کرد که ناخودآگاه عدالت رخ دهد و جامعه محجبه باشد و بی عدالتی در جامعه نباشد و جامعه شفاف باشد. در مدل سازی باید به این امر توجه شود؛ مدل سازی راهکار است بدین معنا که همه امکانات و فناوریها و صنعت در این راستا به کار گرفته شود و بعد از این مراحل نیاز به گفتمان سازی است که جدا از گفتگو است. برآیند و حاصل یک مساله در ذهن و باور گفتمان است که بر اساس گفتمان نظام ساخته میشود و سبک زندگی در کلان جامعه معنا میشود.سبک زندگی مجموعه معارف و روایات و اخلاقیات نیست حجت الاسلام الهی خراسانی، درباره تفاوتهای سبکهای زندگی در دهه های مختلف گفت: این تفاوتها به تمایزهائی که از انتخابهاو ترجیحات افراد است نشات میگیرد و به سلیقه های افراد مربوط میشود. اشتباه روشی که به دنبال تبیین و تعریف سبک زندگیاسلامی است این است که سبک زندگی اسلامی با مجموعه معارف اسلامی یکسان در نظر گرفته میشود و در واقع پیامهای اخلاقیو بخش هائی از فقه شامل مستحبات و مکروهات را نیز شامل میشود.سبک زندگی مجموعه معارف و روایات و اخلاقیات نیست؛ نگاه درست این است که ما میخواهیم در بیرون سبک زندگی را رقمبزنیم و انتخاب هائی را داشته باشیم که معطوف به معارف اسلامی باشد در طراحی این الگوهای مرتبط با سبک زندگی این مجموعهمعارف و آیات و روایات اخلاقی در واقع منبع هستند. اگر سبک زندگی مجموعه روایات و اخلاقیات تعریف شود به نوعی رواج اخباریگری است؛ این امور منبع های معرفتی، دانشی، هنجاری و ارزشی هستند.

Keywords:

چالش , دولت , اسلامی , زندگی , اسلامی