تعیین و اولویت بندی نیازهای آموزشی دانش آموختگان مامایی

مقدمه: ارزیابی نیازهای آموزشی و برنامه ریزی آموزشی بر مبنای آن می تواند گام مثبتی در جهت بهبود کیفیت ارائه خدمات مامایی باشد. این مطالعه با هدف تعیین نیازهای آموزشی دانش آموختگان مقطع کارشناسی رشته مامایی در شهرستان قم و در راستای تقویت آموزش مامایی پاسخ گو انجام شد. روش ها: این مطالعه ترکیبی اکتشافی در دو بخش شامل یک مطالعه کیفی (تحلیل محتوا) با هدف تعیین نیازهای آموزشی و یک مطالعه کمی از نوع مقطعی با هدف اولویت بندی نیازهای آموزشی طراحی گردید. در مرحله اول نیازهای آموزشی دانشجویان مامایی با کمک نمونه گیری هدف مند و پرسشنامه نیمه ساختار یافته جمع آوری و با کمک تحلیل محتوای کیفی استخراج و دسته بندی گردید. در مرحله دوم مطالعه با استفاده از تکنیک دلفی و با بهره گیری از نظرات اعضای هیات علمی گروه مامایی، نیازهای آموزشی اولویت بندی شد. مدیریت داده ها در بخش کیفی با کمک نرم افزار MAXQDA-۱۰ و در بخش کمی توسط آماره های توصیفی (میانگین امتیازات و توافق خبرگان) به صورت دستی انجام شد. نتایج: ۳۹ نفر از دانش آموختگان رشته مامایی به سوالات بخش کیفی پاسخ دادند. نظرات متخصصان و صاحب نظران به شیوه تحلیل محتوا، تحلیل و در ۲۸۹ کد، ۷۳ طبقه و ۱۳ طبقه اصلی در بخش کمی بیش ترین اولویت (نمره ۵) به موضوعات زیر اختصاص یافت: درخواست و تفسیر آزمایشات کاربردی در مامایی، ارزیابی سلامت جنین، نسخه نویسی، مراقبت های قبل، حین و پس از زایمان، خونریزی، پره اکلامپسی، معاینه نوزاد، زایمان فیزیولوژیک، ارتباط با مددجو و همکار، اخلاق حرفه ای، ایمنی بیمار. درصد توافق خبرگان در راند دوم دلفی ۸۴ درصد بود. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، با توجه به نیازهای متنوع و متعدد آموزشی دانش آموختگان رشته مامایی، پرداختن بیش تر به موضوعات ذکر شده در هنگام تدریس واحدهای درسی، و برگزاری کارگاه ها و دوره های تکمیلی با هدف توانمندسازی دانشجویان مامایی جهت پاسخ به انتظارات بازار کار پیشنهاد می گردد.

Keywords:

Need , Needs Assessment , Education , Midwifery Student , Responsive Education , نیاز , نیازسنجی , آموزش , دانشجوی مامایی , آموزش پاسخ گو