بازنگری، اجرا و ارزشیابی واحد آسیب شناسی دهان، فک و صورت عملی در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: امروزه یکی از مهم ترین چالش های آموزش آسیب شناسی دهان، فک و صورت، چگونگی آموزش آن به دانشجویان دوره دکتری عمومی است. این مطالعه به منظور نیل به هدف کاربردی آموزش آسیب شناسی به دانشجویان دکتری عمومی دندانپزشکی، به کمک بازنگری اجرا و ارزشیابی برنامه آموزشی واحد درسی آسیب شناسی عملی ۲ انجام شد. روش ها: در این مطالعه اقدام پژوهی آموزشی، ابتدا دیدگاه های دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که طی ۲ سال گذشته واحد آسیب شناسی عملی ۲ را گذرانده بودند به کمک پرسشنامه جمع آوری شد. سپس با استفاده از دیدگاه اعضای گروه و نظرات دانشجویان و بررسی متون و تجربیات سایر دانشگاه های جهان، اصلاحاتی در برنامه آموزشی واحد درسی مذکور اعمال گردید. پس از اعمال تغییرات با همان پرسشنامه دیدگاه های دانشجویان در خصوص نحوه برگزاری کلاس عملی جمع آوری گردید. برای نظرخواهی از پرسشنامه ای خود-ایفا که در مطالعه شکیب و همکاران مورد استفاده قرار گرفته بود، استفاده شد. داده های کمی حاصل از پرسشنامه قبل و بعد با استفاده از نرم افزار PASW-۱۸ با استفاده از آمار توصیفی و t-test Independent انجام شد. نتایج: تعداد ۹۲ نفر پیش از اعمال تغییرات و ۶۲ نفر پس از اعمال تغییرات پرسشنامه را تکمیل نمودند. در مقایسه ارزیابی دانشجویان از آموزش ارائه شده قبل و بعد از اعمال تغییرات، افزایش معناداری در ارزیابی دانشجویان در برخی موارد مشاهده گردید. به عنوان مثال ارزیابی کلی آنها از کیفیت آموزشی افزایش معناداری را نشان داد (۰۰۸/۰p=). همچنین میانگین نمرات دانشجویان در امتحان پایان ترم پس از اعمال تغییرات افزایش مختصری نشان داد، هرچند که این افزایش به لحاظ آماری معنادار نبود (۴۳۱/۰p=). نتیجه گیری: اعمال تغییرات فوق سبب افزایش رضایت کلی دانشجویان از کیفیت آموزش واحد درسی آسیب شناسی عملی ۲ گردید. هرچند میانگین نمرات کسب شده آخر ترم دانشجویان، افزایش معناداری نشان نداد.

Keywords:

course evaluation , implementation , reassessment , practical oral and maxillofacial pathology course , بازنگری , ارزشیابی برنامه , آسیب شناسی دهان , فک و صورت عملی