بررسی عوامل اجتماعی موثر بر انزوای اجتماعی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)

در پژوهش حاضر عوامل موثر بر انزوای اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزیمورد بررسی قرار گرفته است. از این منظر، از رویکرد تلفیقی برگرفته از تئوری دورکیم، زیمل، زتومکا، جانسون، چلبی، کراوت، ولمن و دریفوس بهره گرفت و در صدد شناسایی تاثیر اعتماد و استفاده از فضای مجازی و متغیرهای زمینه­ای بر انزوای اجتماعی برآمد. با روش تحقیق پیمایشی و تکنیک پرسشنامه ۳۷۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی که از طریق نمونه­گیری تصادفی ساده و سهمیه­ای با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران محاسبه شده بود، انتخاب شدند. در این پژوهش از اعتبار صوری و محتوایی و جهت سنجش اعتماد از آلفای کرونباخ استفاده شد. داده­های پژوهش با استفاده از رگرسیون، آزمون T و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده میان اعتماد و انزوای اجتماعی تاثیری مثبت و مستقیم را نشان می دهد (۳/۵۳)، به این معنی که بی­اعتمادی باعث افزایش انزوای اجتماعی می گردد؛ همچنین استفاده از فضای مجازی (۰۱۷/۰) و متغیرهای زمینه­ای (وضعیت اشتغال، وضعیت تاهل، محل سکونت، مقطع تحصیلی) بهعنوان دیگر متغیرهای مستقل پژوهش، بر انزوای اجتماعی تاثیر نداشته است. البته میزان انزوای اجتماعی به تفکیک گروه سنی دارای تفاوت معناداری است. نتایج حاصل از رگرسیون بیانگر این است که تغییرات در متغیرهای مستقل باعث ۴/۲۹ درصد تغییرات در انزوای اجتماعی می­شود. در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که بی­اعتمادی مانع از همکاری در بین دانشجویان می شود و باعث تضعیف پیوندهای اجتماعی می گردد.

Keywords:

انزوای اجتماعی , اعتماد , استفاده از فضای مجازی