بررسی رابطه سبک زندگی سلامت محور با سلامت اجتماعی در بین مردم شهر تالش

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه­ی سبک زندگی با سلامت اجتماعی در بین مردم شهر تالش بود. در این پژوهش که به روش پیمایش انجام شد، ۳۸۰ نفر از ساکنان شهر تالش با استفاده از شیوه­ی نمونه گیری خوشه ای متناسب (PPS) انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها، مقیاس سبک زندگی سلامت محور و سلامت اجتماعی کییز بود. اعتبار ابزار به شیوه­ی محتوایی محرز شد و بالا بودن ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرها، حکایت از مطلوبیت پایایی ابزار پژوهش داشت. نتایح نشان داد میانگین سبک زندگی سلامت محور و نیز سلامت اجتماعی بطور معنی داری در بین مردان بیشتر از زنان و در بین افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد بود (۰۵/۰ >P). بین سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن و سلامت اجتماعی رابطه­ی مستقیم و معنی داری وجود داشت. بعبارت دیگر هر چه میزان سبک زندگی سلامت محور افراد بیشتر باشد، سلامت اجتماعی آنان نیز بالاتر خواهد بود. بر اساس نتایج پژوهش، تقویت و گسترش سبک زندگی سلامت محور در جامعه به افزایش سلامت اجتماعی منجر خواهد شد.

Keywords:

Health Oriented Lifestyle , Social Well-Bing , Social Participation , Social Adaptation , Talesh