مطالعه بارشهای شدید و حدی استان بوشهر از دیدگاه همدیدی - دینامیکی

دراین پژوهش ابتدا با استفاده ازداده های بارندگی  ۸ ایستگاه هواشناسی طی یک دوره آماری ۱۴ ساله (۱۳۹۳- ۱۳۸۰) و بکارگیری شاخص پایه صدک، حداقل مقدار باران در بارش های شدید و حدی به ترتیب  ۸/۴۲  و ۲ /۸۴ میلیمتر تعیین گردید. از مجموع ۶۱۲ روز بارانی، روزهایی که حداقل در ۳۰ درصد ایستگاه های استان بارش شدید و یا حدی رخ داده است،۱۳ روز تعیین شد که با در نظرگرفتن پراکنش زمانی و مکانی بیشتر،۴ مورد جهت بررسی همدیدی انتخاب شد.در ادامه داده های بازتحلیلی شامل پارامترهای فشار سطح دریا، میدان باد، ارتفاع ژئوپتانسیل و .. در ترازهای مختلف فشاری از پایگاه داده ای NOAA  استخراج و با استفاده از نرم افزار GRADS  نقشه های همدیدی موردنظر ترسیم گردید. تحلیل نقشه ها نشان می دهد وقوع بارشهای شدید و حدی در استان بوشهر، نتیجه استقرار یک سامانه بندالی از نوع رکس یا امگا در تراز میانی جو و سامانه کم فشار سودانی سطح زمین در جنوب غرب ایران می باشد. محدود شدن کم فشارسودانی درجنوب غرب ایران توسط دو مرکز پرفشار یکی ازروی شمال تا جنوب ایران ودیگری از روی اروپا تا شمال آفریقا، سبب ایجاد یک منطقه همگرایی قوی و در نتیجه صعود دینامیکی هوا و ریزش بارش حدی درشمال خلیج فارس می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که منابع ا صلی رطوبت این بارش ها دریای عرب، دریای عمان، دریای سرخ و خلیج فارس و گاهی مدیترانه می باشد.

Keywords:

شاخص صدک , بارش حدی , بندال رکس , بندال امگا , الگوی همدیدی