بررسی انتقادی روند پارادایم های موجود در طراحی تجربه موزه های آینده

مقاله پیش رو سه پارادایم فناورانه در طراحی تجربه موزه را توصیف می کند و تاکید دارد که همه این پارادایم ها در چارچوب جامع بازدیدکننده قرار گرفته اند: (۱) طراحی تجربه «کاربر محور» که بر طراحی مدل سازی تجربه در پاسخ به دیدگاه ها و علایق بازدیدکنندگان، از طریق روش هایی که از رویکردهای کاربر محور در تعامل انسان و کامپیوتر اقتباس یا الهام گرفته شده است، تاکید می کند ؛ (۲) طراحی تجربه «مشارکتی» که تاکید را از محصول به روند طراحی منتقل کرده و از بازدید کننده دعوت می کند تا در طراحی تجربیات شریک شود. و (۳) طراحی تجربه «چابک» که در آن دغدغه اصلی پاسخگویی مداوم به اهداف و نیازهای در حال توسعه بازدیدکنندگان و نوآوری در پیشنهاد تجربی به صورت مداوم است. در زمینه طراحی تجربه موزه، هر یک از این پارادایم ها نشان دهنده راهی سیستماتیک برای ارائه ارزش به مردم از طریق تجربیات طراحی شده معنی دار است. این پژوهش به بازتاب انتقادی در مورد اهمیت تصدیق وجود و تایید این پارادایم ها می پردازد که می تواند بر عملکرد موزه های آینده فراتر از پروژه های طراحی واحد تاثیر بگذارد. به طور خاص هدف مطالعه حاضر این است که نشان دهد تا چه اندازه فعالیت در یک الگوی خاص می تواند برای نحوه عملکرد موزه های آینده، چگونگی سازماندهی آنها و نحوه تعامل با عموم مردم دگرگون کننده باشد.

Keywords:

پارادایم فناورانه , طراحی تجربه , موزه های آینده , بازتاب انتقادی