آموزش مفاهیم نظریه انتخاب بر خودکارآمدی والدینی مادران دارای فرزند با مشکلات برونی سازی شده شهر دزفول

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مفاهیم نظریه انتخاب بر خودکارآمدی والدینیدر مادران کودکان با مشکلات رفتاری برونی سازی شده بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش در برگیرنده مادران کودکان دچار مشکلات رفتاری برونی سازی شده سنین پیش از دبستان شهرستان دزفول بود. نمونه گیری به شیوه در دسترس انجام شد. بدین ترتیب ۳۲ نفر از مادران داوطلب پس از بررسی ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. آموزش مفاهیم نظریه انتخاب طی ۸ جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی والدینی دومکا بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مفاهیم نظریه انتخاب میزان خودکارآمدی والدینی مادران در گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش داده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که مداخلات مبتنی بر نظریه انتخاب بر بهبود احساس کفایت و رضایت والدین از عملکرد خود در رابطه با کودک موثر است.

Keywords:

فرزندپروری , نظریه انتخاب , خودکارآمدی والدینی , مشکلات رفتاری برونی سازی شده.