اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیهی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی بودند که از خردادماه تا شهریور ماه سال ۱۴۰۱ به کلینیک روانشناسی خانواده ایرانی واقع در شهر تهران مراجعه کردهاند، که از این میان به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه های کانرز، تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و کیفیت زندگی ۶)-۳۶ را پر کردند. گروه آزمایش در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. یافته ها نشان داد که بین تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی در دو گروه آزمایش و گواه در سطح ۰/۰۵ تفاوت معنادار وجود داشت. بنابراین می توان از مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد برای افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی استفاده گردد.

Keywords:

مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد , تاب آوری , کیفیت زندگی , بیش فعالی.