نقش خودشناسی انسجامی و سلامت روان والدین در پریشانی روانشناختی و نشخوار فکری نوجوانان در دوران پساکرونا

شیوع طولانی مدت بیماری کووید ۱۹- باعث ایجاد اثرات منفی روانشناختی در بین نوجوانان شده است. خانواده یکی از ارکان مهم است که میتواند این اثرات را برای نوجوانان به حداقل برساند. هدف از این پژوهش، بررسی نقش خودشناسی انسجامی و سلامت روان والدین در پریشانی روانشناختی و نشخوار فکری نوجوانان در دوران پساکرونا بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل تمامی نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ساله و والدینشان بود که از میان آنها ۲۰۰ نفر ۱۰۰) نفر نوجوان و ۱۰۰ نفر والد) انتخاب شدند و نوجوانان به پرسشنامه های پریشانی روانشناختی (K-۱۰) و نشخوار فکری - تامل (RSS) و والد آنها به پرسشنامه های خودشناسی انسجامی (ISK) و سلامت عمومی (GHQ) پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که سلامت روان و خودشناسی انسجامی والدین با پریشانی روانشناختی نوجوانان رابطه غیرمستقیم معناداری دارد .(P <۰/۰۱) همچنین میان سلامت روان والدین با نشخوار فکری نوجوانان رابطه غیرمستقیم معناداری وجود دارد .(P <۰/۰۵) اما میان خودشناسی انسجامی والدین با نشخوار فکری نوجوانان، رابطه معناداری یافت نشد. از طرفی خودشناسی انسجامی والدین قدرت پیشبینی پریشانی روانشناختی نوجوانان را دارد .( β=۰/۲۳) نتایج پژوهش حاضر، بیانگر تاثیر مثبت سلامت روان والدین بر کاهش میزان پریشانی روانشناختی و نشخوار فکری نوجوان است؛ همچنین خودشناسی انسجامی والدین بهعنوان یک عامل موثر بر پریشانی روانشناختی نوجوان است. بر مبنای این نتایج، پیشنهاد میشود توجه بیشتری بر سلامت روان والدین شود؛ زیرا سلامت روان والدین، بر پریشانی روانشناختی و نشخوار فکری نوجوان به ویژه در شرایط پساکرونا اثرگذار است.

Keywords:

پریشانی روانشناختی , نشخوار فکری , خودشناسی انسجامی , سلامت روان , نوجوانان , پساکرونا