اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر اضطراب سلامتی در نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی درشهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر اضطراب سلامتی در نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت ۸۰ جلسه ۶۰ دقیقهای رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچگونه مداخلهای از رفتار درمانی دیالکتیکی دریافت نکرد. از مقیاس ویژگیهای شخصیت مرزی((BPFS-C کریگ و همکاران((۲۰۰۵ و سیاهه کوتاه اضطراب سلامتی((SHAI سالکوسکیس و همکاران((۲۰۰۲ به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی به کار رفته در این پژوهش میتواند اضطراب سلامتی نوجوانان مبتلا به اختلال شخ صیت مرزی را بهبود بخ شد. بر ا ساس نتایج این پژوهش، آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی مداخله موثری در بهبود بر ا ضطراب سلامتی نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به شمار میرود.

Keywords:

رفتار درمانی دیالکتیکی , اضطراب سلامتی , اختلال شخصیت مرزی.