تاثیر کیفیت گزارشگری مالی، مالکیت خانوادگی و کیفیت حسابرسی بر کارایی سرمایه گذاری

این پژوهش به بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی، مالکیت خانوادگی و کیفیت حسابرسی بر کارایی سرمایه گذاری در بین شرکت های بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. در این پژوهش کاربردی، توصیفی- همبستگی از شیوه پس رویدادی استفاده شده است. بررسی متغیرهای پژوهش نیز با استفاده از اطلاعات صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شد. دوره زمانی مطالعه شامل سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ و نمونه برگزیده به روش جامعه در دسترس، متشکل از ۱۴۳ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردید. در طبقه بندی داده های گردآوری شده از نرم افزار اکسل و در بررسی آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون چندگانه در نرم افزار R استفاده شده است. بر اساس تحلیل آماری نتایج در سطح خطای پنج درصد نشان داد: بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری رابطه معنی داری وجود دارد. بین شرکت های دارای مالکیت خانوادگی و کارایی سرمایه گذاری رابطه معنی داری وجود ندارد. کیفیت حسابرسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری را تعدیل نمی کند. کیفیت حسابرسی رابطه بین شرکت های دارای مالکیت خانوادگی و کارایی سرمایه گذاری را تعدیل نمی کند.

Keywords:

کیفیت گزارشگری مالی , مالکیت خانوادگی , کیفیت حسابرسی , کارایی سرمایه گذاری