بررسی اثربخشی فرایند آموزش بر کارایی کارکنان ستاد نیروی زمینی ارتش بر اساس مدل کرک پاتریک

مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی – پیمایشی است که با هدف بررسی اثربخشی فرایند آموزش بر کارایی کارکنان ستاد نیروی زمینی ارتش بر اساس مدل کرک پاتریک صورت پذیرفته است. جامعه آماری این مطالعه شرکت کنندگان دوره ارتقاء اساتید و مربیان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۰ تشکیل می دهند که ۱۱۰ نفر می باشند. نمونه آماری این مطالعه بر اساس جدول مورگان برابر با ۸۶ تعیین گردیده است. روش نمونه گیری مطالعه حاضر شیوه نمونه گیری تصادفی ساده است. کلیه اطلاعات میدانی مورد نظر به وسیله پرسشنامه های محقق ساخته گردآوری گردیده است. اثربخشی برنامه های آموزشی در سطح واکنش کارکنان (رضایت از برنامه آموزشی) به وسیله پرسشنامه ۷ سوالی، اثربخشی برنامه های آموزشی در سطح یادگیری کارکنان توسط پرسشنامه ۱۰ سوالی و اثربخشی برنامه های آموزشی در سطح رفتار کارکنان (تغییرات رفتاری کارکنان یا بهبود عملکرد آن ها) با استفاده از پرسشنامه ۱۰ سوالی مورد سنجش قرار گرفت. روایی پرسشنامه ها توسط تکنیک روایی نسبت اعتبار محتوا و پایایی آن بوسیله تکنیک آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد برنامه های آموزشی در سطح واکنش کارکنان (رضایت از برنامه آموزشی) و برنامه های آموزشی در سطح یادگیری کارکنان اثربخش بوده است. هم چنین برنامه های آموزشی در سطح رفتار کارکنان (تغییرات رفتاری کارکنان یا بهبود عملکرد آن ها) اثربخش بوده است.

Keywords:

اثربخشی , کارایی , نیروی زمینی ارتش , مدل کرک پاتریک