مفعول غیرمستقیم در زبان فارسی و روش های بیان آن در زبان روسی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 556
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LTS-56-1_004
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
Abstract:
چکیده مفعول غیرمستقیم یکی از متمم های فعل است. در زبان فارسی مفعول غیرمستقیم، الزاما، یک گروه حرف اضافه ای است و رابطه میان فعل و متمم آن یعنی حاکمیت تنها به وسیله حرف اضافه برقرار می شود. در زبان روسی مفعول غیرمستقیم، الزاما، گروه حرف اضافه ای نیست و حاکمیت بر آن به دو روش برقرار می شود: ۱ حاکمیت توسط حرف اضافه و حالت دستوری؛ ۲ حاکمیت تنها توسط حالت دستوری. در پژوهش حاضر ۱۰ نقش معنایی مفعول غیرمستقیم زبان فارسی تعیین شده است که عبارت اند از: پذیرنده، بهره ور، زیان دیده، محرک، نتیجه، منبع، موضوع، هدف، وسیله و مشارک / مخاطب. هرکدام از مفعول های غیرمستقیم که دارای یکی از این نقش های معنایی است، متناسب با معنی فعل خود می تواند به وسیله یک یا تعدادی از روش های زیر به زبان روسی بیان شود: ۱. حالت مفعولی بدون حرف اضافه که در این صورت مفعول غیرمستقیم زبان فارسی به زبان روسی در نقش مفعول مستقیم قرار می گیرد و فعل آن در زمره فعل گذرا به شمار می آید؛ ۲. حالت مفعولی با حرف اضافه «на»، «в» و «про»؛ ۳. حالت «به ای» بدون حرف اضافه و یا با حرف های اضافه «к» و «по»؛ ۴. حالت اضافی بدون حرف اضافه و یا با حرف های اضافه «от» و «у»؛ ۵. حالت وسیله ای بدون حرف اضافه و یا با حرف های اضافه «за» و «с»؛ ۶. حالت حرف اضافه ای با حرف اضافه «о».
Keywords:
Authors
کریستینا بویاکویچ
گروه زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
رضا مراد صحرائی
گروه زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :