ماهیت حقوقی بذل مهریه در فقه و حقوق

بذل مهریه در حقوق ایران عنوانی است که در طلاق از نوع خلع و مبارات پیش می آید و آن مالی است که زن بسته به مورد زمانی که کراهت از جانب وی باشد یا از جانب هر دوی زوجین مصداق مییابد به شوهر می پردازد.مقررات بذل مهریه به صورت صریح در قانون مدنی نیامده ولی در ضمن مواد ۱۱۴۶، ۱۱۴۷، ۱۱۴۸ ق.م در کنار طلاق خلع و مبارات از آن سخن گفته شده است. بنابراین از لحاظ حقوقی چون زن حق طلاق مستقل ندارد و این حق از آن مرد میباشد زن لاجرم برای طلاق زمانی که ادامه زندگی برایش دشوار است مجبور است مالی را که ممکن است بسته به مورد بیشتر از عین مهریه، کمتر از آن یا عین خود مهریه باشد. از طرف دیگر فقهای امامیه لذل مهریه در طلاقهای معوض به عوض همچون خلع و مبارات را صحیح دانسته است. حتی در این میان فقهایی بودهاند که بذل مهریه را در مقابل طلاق صحیح نمیدانسته اند ولی در نهایت قائل به این شده اند که میتوان در مقابل دادن مالی کمتر از مهریه، زاید بر آن یا عین خود مهریه با عنوان بذل آن آن را به صورت عوض طلاق در خلع و مبارات قرار داد.این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی تلاش دارد ماهیت بذل مهریه را در فقه امامیه و نظام حقوقی ایران مورد بررسی و نقد قرار دهد .

Keywords:

مهریه , بذل مهریه , طلاق معوض , حقوق خانواده , طلاق خلع .