حوزه علمیه و پیشرفت علمی مورد نیاز جامعه از بنای گام اول انقلابی تا بیانیه گام دوم انقلاب

پیروزی شکوه مند انقلاب اسلامی در ایران، تحولات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... در سطح کشور، منطقه و جهان به وجود آورد. از جمله در جغرافیای فرهنگی تشیع و اندیشه علمی، فقهی، فقه و فقیهان را از حبس حجره مدارس و کنج مساجد و اعمال عبادی فردی به میان اجتماع و میدان حاکمیت، سیاست، رهبری مردم و تمدن سازی مترقی کشاند. نظام اسلامی ولایی در پرتو مدیریت جهادی، استقلال، آزادی، عزت و پیشرفت های عظیمی را برای ملت خود به ارمغان آورد که از مهم ترین آنها پیشرفت علمی در عرصه های مختلف است. حوزه علمیه که نهاد علمی مولد این انقلاب و موتور پیش ران نظام ولایی است، در حالی وارد دهه پنجم انقلاب می شود که تفاوت چندانی با پنج دهه قبل از انقلاب ندارد و به پیشرفت لازم علمی مورد نیاز جامعه نرسیده است. وجود هزاران سوال در دستگاه قضای ایران که متظر پاسخ فقهی اند، نشان رکود آموزش و پژوهش و نبود مدیریت و تفقه و اجتهاد پویا در حوزه است. این پژوهش با محوریت بیانیه گام دوم انقلاب به بررسی این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده است که غفلت از فرمایشات موکد رهبر معظم انقلاب، رسوبات فقه و فکر فردی و عدم استفاده از ظرفیت ها در حوزه ، باعث عقب ماندگی اش از زمان و در نتیجه بی پاسخی در برابر پرسش های متکثر عصر خود شده است. استفاده از ظرفیت های مختلف موجود در حوزه می تواند آن را از این وضع نجات داده و چون گذشته، پویا و پیش تاز سازد؛ اگر به توصیه های آگاهان، عمل نموده و از زمان و زمینه اش آگاه گردد.

Keywords:

گام دوم انقلاب , فقه اسلامی , حوزه علمیه , پیشرفت علمی , نیاز جامعه